Z Panem Józefem lubiłem się i „czubiłem”. Ach, te kłótnie „,małżeńskie” i „ciche dni”! Zdecydowanie wolałem, gdy całował mnie „w

Miały wracać „zniszczone psychicznie”, „straumatyzowane”, popadać w depresję. A tymczasem nie dość, że wraca ich mało, a wiele, czasem zapomnianych i „nieadopcyjncyh” znalazło domy na stałe, to na dodatek te, które witamy z powrotem, najczęściej eksplodują radością na widok znajomego człowieka, oraz przyjaźnie machają ogonami, spotykając „starych kumpli” z boksu.

Byli integralną częścią naszej rodziny, należeli do grona najbliższych przyjaciół. Razem jedliśmy, oglądaliśmy telewizję, spaliśmy obok siebie. W ostatnim roku

10 lat temu, a dokładnie 25.02.2014 r., postawiłem literkę A, zostając wolontariuszem w krakowskim schronisku dla bezdomnych zwierząt, wówczas nie zdając sobie jeszcze sprawy, że oto zaprzedaję duszę i serce schroniskowym psiakom.

Rościmy sobie prawo do tytułu homo sapiens. Ale sposób, w jaki obchodzimy się ze zwierzętami, często dowodzi, że myślimy o

Pewnie mało kto spośród trenujących bieganie potrafi szczerze przyznać, że czasem owo bieganie śmiertelnie go… nudzi. A może jestem wyjątkiem?